Verjaardag, tentamens en de reisplanning

Verjaardag, tentamens en de reisplanning

Het is alweer een kleine maand geleden sinds mijn laatste update. Sinds toen ben ik steeds meer en gaan realiseren dat mijn tijd hier op de campus bijna voorbij is. Op dit moment zit ik zelfs al in mijn laatste week hier op de campus, jeetje wat is het allemaal snel gegaan. Maarja, voorlopig heb ik het nog druk zat met tentamens.

Na de vorige update heb ik al mijn essays terug gekregen. Alle resultaten zijn, naar mijn idee, zeer positief. Om het in het kort uit te leggen; totaal kan je hier voor een vak 100% halen. Die 100% is opgedeeld in 50 punten (marks) voor de essays en 50 marks voor het tentamen. In tegenstelling tot Nederland heb je hier bij een gemiddelde van 50 marks het vak al gehaald, i.p.v. de 55% die in Nederland een voldoende is. Helaas is het niet zo dat als je 50 marks voor de essays hebt, je het vak gelijk gehaald hebt. Voor elk tentamen moeten minimaal 20 marks behaald worden. Nou heb ik gemiddeld voor alle essays meer dan 30 marks gehaald. Dus in andere woorden, 20/50 marks op de tentamens halen moet voldoende zijn. Echter klinkt dit makkelijker dan het daadwerkelijk is. Ik heb al twee van mijn vier tentamens gemaakt, en het is toch wel iets anders dan dat ik gewend ben. Ze geven bijvoorbeeld een vraag die 10 marks waard is. Alleen de vraag is zo ‘open’ dat je haast onmogelijk alle 10 marks kan behalen (tenzij je per vraag zes pagina’s vol schrijft). En in mijn hele tentamen hier schrijf ik in totaal 6 pagina’s vol, wat naar mijn weten al erg veel is (en kramp in je hand is verzekerd!). De tentamens hier zijn trouwens in de gymzaal, waardoor ik weer terug moet denken aan mijn eindexamen op de middelbare school, haha! Het leren gaat niet al te super, de motivatie is ver te zoeken. De helft van de groep waar ik hier mee optrek is al klaar met alle tentamens en drinkt elke avond gezellig een biertje (of twee). De twee tentamens die ik in ieder geval tot nu toe heb gemaakt heb ik hoogstwaarschijnlijk wel gehaald (de 20 marks dan), dus dat is wel een lekker gevoel. Nu nog even doorzetten voor mijn tentamens op vrijdag en zaterdag!

Iets meer dan twee weken geleden heb ik hier ook mijn verjaardag gevierd, samen met die van vier andere personen. Op 1 juni begon hier de “studieperiode” oftewel de “stilteperiode”. Er mag geen herrie gemaakt worden, het moet 24/7 mogelijk zijn om te kunnen studeren. We hebben dan ook alle verjaardagen gevierd van mensen die in deze periode jarig zijn. Het was een avond om nooit meer te vergeten!! Voor het avondeten zijn we met een groep van 20 man naar een lokale pizza-pub gegaan. Het bizarre hier was dat iedereen het eten en drinken aan de bar moest bestellen, terwijl het er gewoon uitzag als een fatsoenlijk restaurant. Maarja hier hebben we een goede bodem kunnen leggen voor de rest van de avond. We begonnen het feest in de gezamenlijke woonkamer in het gebouw waar ik slaap/woon. Rond 12 uur zijn we hier door de beveiliging uitgegooid omdat we te luidruchtig waren (er waren rond de 40-50 mensen). Dus zijn we maar vertrokken naar het volgende gebouw waar we na een klein half uurtje ook weer uitgegooid zijn. Vervolgens hebben we het feest voort gezet in de appartementen hier. Deze zijn dit jaar pas opgeleverd en zijn dus wel voldoende geisoleerd om alle ‘herrie’ te blokkeren voor de rest van de bewoners. Rond een uurtje of 8 in de ochtend ben ik dan eindelijk mijn bed in gedoken. Dit was het begin van mij WK-ritme.

Het WK, jaaajaaa… wat een beleving! Sinds de eerste van juni is mijn dag- en nacht-ritme dus omgegooid. Ik ga vroeg in de ochtend naar bed en word rond een uurtje of 3 in de middag wakker. Het klinkt niet al te gezond, maar je moet wat over hebben om het WK voetbal te volgen. De wedstrijden zijn hier om 2 en 5 uur ‘s nachts en één om 8uur in de ochtend, niet al te ideaal dus. En Australië en voetbal gaat nog niet echt samen. Er zitten gemiddeld maar rond de 5 mensen naar de wedstrijden te kijken. In vergelijking met de rugby wedstrijd ‘state of origin’, het Feyenoord-Ajax van Australië; hier zaten zo’n 25 mensen voor de TV (al was dit wel rond 8uur in de avond). Het WK voetbal leeft hier dus niet zo erg als in Nederland. Voor de eerste wedstrijd tegen Spanje hadden we de woonkamer geheel versierd met oranje balonnen en vlaggetjes (thanks pa en ma!!). Ik verwachte een 1-1 gelijkspel en hoopte op een kleine overwinning, maar we wonnen gewoon 5-1. Wat een heerlijke wedstrijd!! En nu morgen de wedstrijd tegen Australië zelf, dat wordt genieten, hahah! Als we verliezen dan kom ik de rest van de week niet meer mijn kamer uit, maar dat zie ik niet gebeuren.

Zoals elke week sinds het begin hier op de campus spelen we 1 a 2 keer per week een voetbalwedstrijdje. En dat is niet onopgemerkt gebleven; de Butanese gemeenschap van Launceston wilde een wedstrijdje tegen ons spelen. Het is een grote groep jongeren die vanaf komend seizoen mee gaat doen in de lokale competitie. Voor ons was het weer iets nieuws, van een klein veldje waar we 8 tegen 8 spelen, naar een (bijna) volledig veld 11 tegen 11. Na een evenwichtige eerste helft zonder doelpunten wisten we de goede lijn niet door te trekken en verloren we uiteindelijk met 1-0. Al met al een leuke wedstrijd voor beide partijen.
Afgelopen zondag heeft Youssef tijdens ons wekelijkse potje voetbal zijn teen gebroken, wat een pech! En wat een heerlijke timing zo een week voordat we gaan rondreizen, haha! Hij moet nu vier weken rondlopen in een soort van ‘Moonboot’. Het ziet er niet al te modieus uit, maar het moet maar. Een stukje bot in zijn grote teen versplinterd, het klinkt al pijnlijk.

Maar de planning voor het rondreizen zal dus nog wel enigszins veranderden in de loop der tijd. Lange wandelingen zitten er voorlopig niet in. Het plan om een auto te kopen was ook al van de baan. Iedereen raadde ons aan om eens op te zoeken wat het kost om een auto voor twee maanden te huren, en dit blijkt ook nog redelijk betaalbaar. We gaan dus waarschijnlijk een busje huren in Melbourne, en met dat busje rijden we in twee maanden naar Cairns.

@Oom Piet; Het klimmen over de brug in Sydney klinkt inderdaad heel leuk. Via de website (waar je de boeking kan maken) kan je ook nog een bepaalde tijd kiezen om de klim te doen. Alleen het nadeel is dat het redelijk (zeg maar behoorlijk) prijzig is. Voor een klim over de brug betaal je al snel rond de 120 euro. Ik denk dat we ter plaatse wel bepalen of we het waard vinden of niet, het is in ieder geval een leuk idee om te overwegen.

Tot de volgende update (als ik aan het reizen ben, yeaaahhhh!!!)

Cheers,
Theo