De eerste dagen in Hong Kong

Het avontuur is nu echt begonnen!

Maandagochtend was het dan eindelijk zover. Rond 9uur ben ik met mijn ouders en zussen naar schiphol gegaan. Eenmaal daar aangekomen waren Youssef en Primo al aanwezig. In het vorige verslag heb ik hem nog niet voorgesteld, dus bij deze: Primo is een maat van Youssef die, gedurende dezelfde periode als wij, stage gaat lopen in Nieuw Zeeland. Ook Niels (een klasgenoot van Primo) gaat stage lopen in Nieuw Zeeland, hij is een dag later naar Hong Kong gevlogen.

Om het allemaal dus even op een rijtje te zetten; we zitten vanaf woensdag met zn 4e in Hong Kong voor ruim anderhalve week. Hierna vliegen Niels en Primo naar Nieuw Zeeland en gaan Youssef en ik nog een week naar Fiji.

De vliegreis naar HK is mij uiteindelijk reuze meegevallen. We zaten achterin het vliegtuig met zn 3e naast elkaar. Na een aantal films, series, vieze smaakloze maaltijden en een paar potjes onderling pokeren (op de tv schermpjes voor ons) was de ruim 11 uur durende vlucht voorbij. Gelukkig geen huilende kinderen of andere vervelende reizigers om ons heen gehad. Wel had ik in het vliegtuig al de eerste Chinees met een mondkapje gespot. In HK lopen er nog veel meer, al snap ik niet echt het nut van die dingen. Het vliegveld was modern, middels meerdere roltrappen en een metro (of trein?) zijn we terecht gekomen bij de immigratie-balie en de bagageband.

De eerste dag in HK hebben we een halve marathon gelopen. Van de lokale bloemenmarkt en de botanische tuinen tot aan het zakelijk centrum van HK. Het is echt bizar hoeveel mensen hier leven, overal is het superdruk. Bij stoplichten staan we vaak te wachten met nog 200 anderen om over te steken. Een spannende uitdaging is dat er aan de overkant ook een leger van mensen staat om over te steken. Het is echt ongelofelijk maar waar; de gemiddelde inwoner van HK is een halve meter kleiner dan dat wij zijn, maar gaat echt NIET voor je opzij bij het oversteken. Met de meest chagrijnige blik die er bestaat lopen ze tegen je op als je niet opzij gaat. Je moet het dan ook zien als een tactisch schaakspel, met de juiste zetten krijg je een pion aan de overkant en je tegenstander niet! Spijtig genoeg verliezen we vaak van deze beter getrainde Chinese-oversteek-soldaten en moeten we rennen om niet plat te worden gereden door de "vriendelijke" buschauffeurs die altijd haast hebben.

Wat ons, naast het drukke persoonlijke leventje van de gemiddelde HK bewoner, opviel was de levensstijl van de oudere bewoners. Tussen alle woonflats van 15-20 verdiepingen hoog en een aantal nog hogere gebouwen vindt je namelijk af en toe een recreatieveldje. Op deze veldjes zijn er speeltoestellen voor kinderen maar ook work-out toestellen die doen denken aan een openlucht fitnessruimte. Deze toestellen zijn bijna altijd in gebruik door de 65+ers van HK. Naast al deze toestellen is er ook ruimte voor badminton, yoga, tafeltennis en bordspellen op tafeltjes met 2 zitjes. Waar in Nederland deze veldjes worden opgeëist door hangjongeren zijn ze hier voornamelijk bezet door de ouderen, bijzonder!

Het hostel waar wij in zitten is klein. Het zit ergens op de zevende verdieping in 1 van de vele woontorens in HK. Een man heeft er volgens mij gewoon een aantal appartementen omgebouwd tot een goedkoop hostel. En het goedkope straalt er vanaf, de douche is in het toilet. De bedoeling is om een beetje naast de wc-pot te staan en de douchekop boven je te houden. We slapen met 4 man op een kamer waar maar net een 2-persoonsbed in zou passen. De bedden zijn ook niet van topkwaliteit. Voor iemand van 1,90m of langer is het een drama. Ik slaap in de foetushouding aangezien het bed te klein is, haha. Maar zoveel tijd brengen we niet in het hostel door, dus zo erg is het niet. We hebben een betaalbare slaapplek!

De stad verkennen kan hier het beste met het OV, overal rijden trams, bussen en metro's. Ze kennen hier ook een ov-chipkaart, alleen een betere versie dan die wij in Nederland hebben. Voor een anonieme chipkaart moet er 50 dollar borg betaald worden waar je 41 van terug krijgt bij inleveren (1euro= +/-10dollar). Een ritkaartje kopen is ook mogelijk, je betaald dan echt alleen voor die ene rit en niet voor bijv. 3 uur. Om het metrostation te verlaten moet je door een poortje. Het kaartje verdwijnt in de machine van het poortje, dus is er geen milieuvervuiling.

Voor iedereen die ooit nog naar HK gaat is 'Victoria Peak' echt een aanrader! Het is een uitkijkpunt over de stad ergens boven op een berg. Er zijn verschillende manieren om er te komen, met de bus, een oude tram, de taxi of lopend. Ga nooit, maar dan ook echt nooit lopend!!! Het is een vreselijke tocht die spierpijn in je benen verzekerd, helaas spreek ik uit eigen ervaring. Eenmaal boven is alles wel weer snel vergeten, er is hier een fantastisch uitzicht over de gehele stad.

Het laatste wat ik nu nog even kwijt wil over HK is het eten met stokjes, wat een drama! Ik had nog nooit met stokjes gegeten en dat is te merken. Noodles of rijst eten is een tijdrovend klusje en het is al lang koud als ik eindelijk klaar ben. Maar ik blijf oefenen, want eten bij de Mac, Burger King of KFC kan thuis ook wel.

Overmorgen is het Chinees Nieuwjaar. Ik laat ergens in de dagen daarna wel weten hoe het was. Heb er in ieder geval super veel zin in! Voor de rest staat nog een bezoek gepland aan een attractiepark en 1 of 2 bijzondere tempels hier in HK.

Gr, Theo