Paasvakantie! Yeaaah!!!

Jaaajaa, het was eindelijk dan zover; de ‘easter break’. De vakantie waar ik al een aantal weken naartoe aan het leven was. Een week geen assignments, essays schrijven of vroeg opstaan om naar de les te gaan, heerlijk!

Op de donderdagavond voor easter break was het al tijd voor iets bijzonders dat ik nooit meer zal vergeten; een maansverduistering. Rond half 7 in de avond waren de zon, aarde en maan in een perfecte lijn zodat de aarde al het zonlicht blokkeerde voor de maan. Nou zou je denken dat er dan niets te zien is, maar door de atmosfeer van de aarde bereikt er toch nog wat licht de maan (indirect) en kleurt de maan rood. Ik heb een foto toegevoegd van dit verschijnsel die iemand anders hier op de campus gemaakt heeft, mijn camera is namelijk niet goed genoeg.

Maar oke… de easter break. First stop; Bicheno, oostkust. Voor drie dagen met 9 gasten in een relatief klein huisje doorbrengen. De rit er naartoe was al een hele beleving, gedeeltelijk langs de kust rijden met een prachtig uitzicht. Bij aankomst was het nog even zoeken waar we precies moesten zijn. In het dorp wonen slechts 850 mensen, maar die wonen allemaal verspreidt over een groot stuk land. Toen we eenmaal het goede huis hadden gevonden kon de pret beginnen. Twee dagen vol met pokeren, voetbal kijken, strandwandelingen, naar de hemel staren en dat allemaal onder het genot van een koud drankje. En helaas, we hadden geen tijd meer om te vissen, dus geen haai op de bbq gegooid. Maar de hemel; het tweede bijzondere natuurlijke verschijnsel deze vakantie. In Nederland is het veel te licht ‘s nachts waardoor er niet zo heel veel sterren te zien zijn, nou dat is hier we landers. Je ziet meer sterren dan je ooit kan tellen, en dat in combinatie met (volgens locals) sterrenstof geeft een prachtig beeld. Ook hiervan heb ik een foto toegevoegd want een foto zegt meer dan 1000 woorden! In de avonden begint het hier toch al redelijk koud te worden, dus hebben we de open haard aangestoken. En ja, een vuurtje bouwen kan ik wel! Eerst rond het huis taken sprokkelen; het huis staat midden in het bos. En dat is niet zonder gevaar voor eigen leven, er leven hier zoveel dieren in het wild dat het de hele tijd lijkt alsof iemand je van een afstandje in de gaten houdt. Als een echte held op sokken heb ik met mijn zaklamp naar elk geluid geschenen, maar niets gezien. Hahaha, en snel weer naar binnen! De nachten waren erg kort, met 5 personen sliepen we in de woonkamer, op banken, kussens en de grond. Niet echt heel comfortabel, maar je moet er iets voor over hebben. In de ochtend een geniaal ontbijt op. Ik maak thuis wel eens een tosti, maar deze variant had ik nog nooit op. Je pakt 2 witte boterhammen, haalt in het midden een groot stuk brood eruit, legt ze op de grill, vult het gat met 2 eieren en top het af met bacon en kaas. Laat alles een kleine 10 minuten opwarmen en genieten maar!

Bij terugkomst in Launceston, mijn thuisbasis, hebben we gelijk weer nieuwe plannen gemaakt voor de volgende dagen. Het eerstvolgende avontuur was een dagtrip naar ‘The Great Lake’; een enorm meer op de top van een berg. Via een smal weggetje de berg oprijden met bochten waar je 180 graden moet draaien, en dat wanneer ik voor het eerst met mijn linker hand moet schakelen en het stuur aan de verkeerde kant zit. Het was het allemaal waard! Wat een geweldig land is het toch. Eenmaal bij het meer hebben we geprobeerd wat vissen te vangen, maar helaas niets gevangen. Vervolgens nog naar een ander meer gereden en via de ‘Liffey Falls’ terug. De liffey falls is een plek waar je met een wandeling van 20 minuten bij een waterval uitkomt, wat foto’s kan maken en weer 20 minuten terug lopen. Het was een geweldige dag met lekker weer. Alleen door het focussen op mijn rijstijl en het uitzicht tijdens het rijden was ik helemaal vergeten om te checken hoeveel brandstof we nog hadden. Op de terug weg scheelde het da nook niet veel of we waren zonder brandstof komen te zitten. Via google maps het dichtsbijzijnde dorpje opgezocht en er naartoe gereden. En jahoorr, we hadden op tijd een tankstation bereikt, Yeaaah!!!! Alleen was deze gesloten…. Shit! Om de 1 of andere manier konden we hier alleen maar om lachen, wat te doen als we stil staan zonder brandstof.. Maar na 2x de weg te hebben gevraagd kwamen we aan bij een BP die open was. Het brandstof niveau was al gedaald tot onder het nul-punt, haha!

Dezelfde avond hadden we maar besloten om helemaal naar de noordkust te rijden om te gaan vissen op kleine inktvissen. Na een kort ritje van ongeveer een uur stonden we er dan, in de kou en het waaide verschrikkelijk hard. Uit een betrouwbare bron hadden we vernomen dat het een hele goede locatie zou zijn om er een aantal te vangen. Het was gewoon op de kade bij de enige lantaarnpaal, ze schijnen op licht af te komen. Ons geduld werd ongelofelijk op de proef gesteld, het duurde een eeuwigheid voordat we uiteindelijk er eentje zagen zwemmen. Ik stond er zonder hengel (we hadden twee hengels en wisselde af) en schreeuwde naar de andere twee dat ik er 1 zag zwemmen. De twee waren ook zo enthausiast dat ze zonder erbij na te denken de lijn richting de inktvis gooiden. Helaas hadden ze niet gekeken naar mogelijke obstakels. Beide lijnen kwamen met het aas vast te zitten aan een lijn waarbij de ‘pilot boot’ lag aangemeerd. Super! De eerste inktvis na 1,5 uur in de koude wind te hebben gestaan en we verpesten het doordat we te enthausiast zijn, hahaha. Ik kan er nu wel de lol van inzien! Na heel wat mislukte pogingen hebben we 1 lijn weer los gekregen. Hier heb ik nog bijna een octopus mee gevangen maar bij het binnenhalen kon ik 1 arm het water uitkrijgen voordat hij losraakte. Ondanks dat we niets gevangen hadden, toch een geslaagde avond; ik ben weer een ervaring rijker. Op de terugweg zat Youssef achter het stuur (ik had een drankje genuttigd tijdens het vissen) en zijn avond werd nog gekker. Je hoort iedereen er wel eens over praten “iedereen maakt wel een keer een roadkill”, maar ik had het nog nooit meegemaakt. En precies deze avond maakt Youssef twee roadkills, althans 1 directe en 1 indirecte. De eerste was een konijn die eerst langs de weg voor ons uit rende en precies op het moment van passeren voor de auto sprong; levensmoe…. De tweede daar zijn de meningen over verdeeldt. Het is of een kat of een possum geweest, ik ben van de mening dat het een kat was maar Youssef niet. We zijn terug gereden om het te bevestigen, maar het beest was verdwenen. Dezelfde nacht zou er hier een meteorietenregen zijn, met het hoogtepunt om 4 uur. We zijn met zn 3e in de woonkamer op de banken gaan liggen met al onze wekkers aan om er zeker van te zijn dat we het niet zouden missen. Maar, helaas… ik was de eerste die wakker werd om 5uur en ben maar naar mijn eigen kamer gelopen. Misschien krijg ik de komende maanden nog wel een herkansing.

Het laatste weekend van de vakantie zijn we weer naar Hobart gegaan om weer een weekend goed te stappen. Ik moet natuurlijk ook hier Koningsdag vieren door eens heerlijk een nachtje door te trekken, haha! En het is zeker een goed weekend geweest, met een aantal geniale foto’s/filmpjes en verhalen tot gevolg. Iedereen hier op de campus heeft hier na terugkomst van mee kunnen genieten. Voordat we de eerste avond gingen stappen heeft een vriend van iemand die in Hobart woont ons meegenomen voor een ritje langs de kust; en dit gaat echt nooit vervelen! Vervolgens 2 avonden wezen stappen en geslapen in een hostel, of ‘backpacker’ zoals de Australiers het noemen. Volgens anderen was het nog best wel een schoon en goed hostel, nou ik vond het smerig en goedkoop! Ik ben waarschijnlijk niets gewend, maar ik voelde me niet op mijn gemak. Het is allemaal zo simpel en goedkoop mogelijk. Het matras was de naam matras niet waardig en de douches, tja… er kwam water uit en daar is alles mee gezegd. Ik zie het als een goede generale repetitie voordat we twee maanden gaan rondreizen. Ik moet mijn verwachtingen maar een beetje gaan aanpassen, haha!

Maar dan terug naar deze week. Ik heb alweer 1,5 school gehad en ben nu op het punt aangekomen dat we bezig zijn met de laatste assignments. Voor a.s. maandag moet ik er nog 1 helemaal maken en 1 is al bijna af, daarna is het nog slechts 1 andere essay schrijven en alle vervelende opdrachten zitten erop. Vrijdag wordt het toetsrooster bekend gemaakt; van 9 t/m 19 juni heb ik tentamens. Na de tentamens is het plan om naar Melbourne te vliegen en hier een auto aan te schaffen. Er gaan als het goed is ook twee andere studenten mee, aangezien iedereen 3 weken vakantie heeft tussen de twee semesters. Met zn vieren zullen we vanaf Melbourne richting de Gold Coast gaan rijden, via Canberra, Sydney en Brisbane. Zij hebben ook een aantal vrienden in die steden wonen, dus het vooruitzicht op iets luxere onderkomens, Yeaah!!! Maarja, ik begin het al langzaam te leren dat planningen zovaak kunnen veranderen dat niets zeker is.

Cheers,
Theo Broekman