The Whitsundays en Krokodillen

Het is na ruim 2 weken wel weer tijd voor een update! De dag na Fraser Island hebben we afscheid moeten nemen van Kevin. Hij ging voor 2 weekjes terug naar Duitsland om vervolgens een half jaar stage te gaan lopen in Londen, super! Wij zijn onze reis naar het noorden vervolgd, met als eerste bestemming; Town of 1770.

Het is een klein en rustig dorpje waar niet heel veel te doen is. We hebben hier de eerste middag/avond een 'ScooterRoo' tocht gedaan. In een leren jasje op een scooter gezamenlijk met 30 anderen door de omgeving rijden. De scooters mogen hier in Australie 80km per uur rijden, dus het was nog wel interessant. Aan het einde van de tocht hebben we nog ergens de zonsondergang gekeken, volgens de locals de mooiste zonsondergang van Australie, en het was inderdaad wel erg mooi. De volgende dag begon een nieuw avontuur voor ons; iets meer dan 2 dagen heel simpel kamperen op het 'Castaway' eiland. Het was een eiland waar we wederom met een klein vliegtuigje (4-persoons incl. piloot) heen moesten. De vlucht er naartoe was geweldig, de man houdt echt van zijn baan en ik kan hem geen ongelijk geven. Hij hoeft alleen maar 3x per week een nieuwe groep mensen naar het eiland te vliegen en de oude groep mee terug nemen, ideaal. Tijdens de al geweldig mooie vlucht maakte hij het nog leuker door het vliegtuig een beetje te "testen". Zonder enige aankondiging gooide hij 'm van links naar rechts en dook hij naar beneden waardoor je je even gewichteloos voelt. Het eiland zelf was niet al te bijzonder, maar wel lekker om 2 dagen tot rust te komen. Heerlijk in de hangmat liggen en een boek lezen. Er was geen stromend water aanwezig op het eiland, dus ook geen normaal toilet. Er was een openlucht toilet met een compost/recycle-bak er onder. Midden in de nacht kon je dus genieten van een prachtige sterrenhemel terwijl je je behoefte deed, haha!! We hebben hier wel twee avonden heerlijk luxe gegeten; een stoofpotje met aardappelen, uien, wortelen, vlees en een hele hand kruiden. Het moest ruim 2 uur op het vuur staan te pruttelen, maar dan had je wel een fatsoenlijke maaltijd. Eenmaal terug op het vasteland hebben we eindelijk weer kunnen douchen. Na 2 dagen zonder douche ga je een douche met een klein straaltje water toch wel waarderen, haha!

De volgende stop was na een rit van ruim 8uur (713km); Airlie Beach. Tijdens de gehele rit hebben we eigenlijk maar 1 noemenswaardige stad gepasseert; Mackay. Het is een stad waar echter niets te doen is voor backpackers, dus we hebben er alleen een hapje gegeten en zijn verder gegaan. Airlie Beach is een grote vakantiebestemming aan de zee waar de Whitsunday eilanden zijn. Het is dus een plek vol jongeren, en dan voornamelijk backpackers. We zijn hier uiteindelijk 6 nachten gebleven!! Dat was wel weer even iets anders dan na 1 nacht alweer naar een ander bed te moeten. De Whitsunday eilanden staan bekend om de prachtige witte stranden en het snorkelen/duiken rond de eilanden en het great barrier reef. We hebben hier dan ook een zeiltocht geboekt voor 3 dagen en 3 nachten. Youssef, Primo en Niels zijn hier ook voor hun Open Water Duikbrevet gegaan. Voordat we begonnen met de zeil-tocht moesten ze 2 dagen lang theorie leren en zwembad oefeningen doen. Dat is ook de reden dat we 6 nachten zijn gebleven, de duikcursus begon pas na de 4e nacht. Om de tijd te doden zijn we naar een waterval in de buurt gegaan, correctie; een plek waar een waterval hoort te zijn. Er was nu alleen een klein meertje onder de rotsen, aangezien winter het droge seizoen is hier. Over de winter gesproken, het is hier rond de 25 graden in de winter, ongelofelijk! We zijn hier ook nog een halve dag op een boot gegaan om te vissen. Het water was iets wilder dan normaal, er was namelijk weer een 'swell' op komst of aanwezig. Voor het vissen maakte het niet heel veel uit (of we zijn gewoon heel goed, ghehe) want we hebben vier vissen per persoon gevangen!! Om ze mee te mogen nemen moeten ze alleen een bepaalde lengte hebben, dus de helft moest weer terug in het water. We hadden in ieder geval genoeg vis voor een goede avondmaaltijd, alleen wist niemand hoe we ze klaar moesten maken. We waren blijkbaar niet de eerste mensen met dit probleem, want bij een lokaal restaurant kon je zelf je vis meenemen en voor een redelijk bedrag maakte ze je vis klaar. En wat een succes, de vis was heerlijk!

Tijdens de duikcursus zijn Ronald en ik nog een dag het water op geweest. We hadden een zeiltocht geboekt voor 1 dag naar Whitehaven Beach. Tijdens de tocht was er dan ook nog tijd om te snorkelen en te genieten van het weer. Whitehaven Beach is blijkbaar 1 van de witste/zuiverste stranden ter wereld, en dat is ook wel te zien. Het strand is 7km lang en witter dan wit, prachtig! Het is ook een bepaalde soort zand dat niet opwarmt door de zon, dus je kan gewoon blootvoets over het strand lopen. Na het strand zijn we nog ergens bij een rif gaan snorkelen, dit stelde echter een beetje teleur. Hier merk je dat de swell voor alle activiteiten onder water erg vervelend is, het zicht was slechts rond de 3 meter. Met het goede weer erbij was het in ieder geval een geweldige tocht, veel belovend voor de drie-daagse zeiltocht die eraan zat te komen. Na 2 dagen ploeteren in een zwembad en theorie leren was het dan voor de gasten tijd om de duik-skills te testen in de zee; de zeiltocht was dan eindelijk begonnen. We hadden de tocht echter ook redelijk laat geboekt en zodoende hadden we geen 5 eenpersoons bedden, maar ook een tweepersoons-bed. Althans in hoeverre je een 120cm breed bed een tweepersoons-bed kan noemen. We hebben ruim 5 uur lang kaartspelletjes gespeeld om te bepalen wie er in dat bed moesten; Ronald en ik waren de twee gelukkigen....niet dus! De eerste twee nachten erg slecht geslapen aangezien het bed ook te kort voor mij was. En de laatste nacht gelukkig kunnen ruilen met Primo, dus toen heb ik nog wat uurtjes nachtrust meegepakt! Het eten op de boot was wel weer drie dagen lang genieten, heerlijk normaal voedsel! De Whitsunday eilanden zijn supermooi! Zelf ben ik ook nog twee keer gaan duiken, de eerste keer was het zicht nog wel redelijk en was het de duik wel waard. De tweede duik was het zicht heel slecht en kon je niet veel van het rif zien. Ik heb hier dan ook geprobeerd om wat rustiger te gaan adem halen en door met het lucht in mijn vest te spelen horizontaal te blijven drijven. Na de duik zaten de andere jongens allemaal rond de 50 a 60 bar en had ik zelf nog 110-120 over, dus het was goed gegaan! We zijn alleen niet naar het echte 'outer' great barrier reef gegaan omdat het weer niet goed was. En op de terugweg naar het vaste land was het ook wel te merken, de golven waren redelijk hoog, dus duiken of snorkelen bij het rif zat er niet in. Dus ergens in het noorden (Cairns of Port Douglas) moeten we nog een boot-tochtje naar het Great Barrier Reef doen.

Townsville was onze volgende stop. Vanaf hier is het mogelijk om met de ferry naar 'Magnetic Island' te gaan. Ook woont hier in Townsville familie van Ronald; een tante, wat nichten en een neef. Hier zijn we langs gegaan en hebben een hele dag kunnen genieten van hun gastvrijheid. Ze wonen op een stuk land met het oppervlakte ter grote van 10 voetbalvelden. We hebben hier in de avond zelf pizzas gemaakt en gebakken in een handgemaakte pizza oven, geweldig. De volgende dag dan met de auto de ferry op en naar Magnetic Island. Hier hebben we de hele dag genoten van kleine stranden en het heerlijke weer. Op de wandeling terug naar de auto heb ik mijn eerste slang in het wild gezien. De omvang van de slang stelde niet al te veel voor, maar het is en blijft een slang.

De dag erna zijn we naar een 'wild life' park gegaan. De andere gasten wilden nog op de foto met een Kangoeroe en ik ben gezellig mee gegaan voor de shows. Gedurende de hele dag worden er in het park "shows" gegeven met de dieren. Soms gaat het slechts om het voeren van de dieren; zoals het voeren van stukjes makreel aan de schildpadden. Er zijn echter ook shows met wat meer actie; zoals die van de krokodillen. Ze zijn drie verschillende verblijven in gegaan om verschillende dingen te laten zien. Het is namelijk niet alleen maar iets laten zien, maar ze willen je ook gelijk wat leren. Zo was de ene krokodil veel sneller dan de ander of kon die veel hoger springen. Het was in ieder geval allemaal leuk om te zien. Bij het verblijf waar de snelle krokodil inzat stond de medewerker naast mij (veilig achter het hek) een aantal keer op de grond te stampen. Niets bijzonders dacht ik, maar opeens vliegt er een krokodil uit het water recht op het hek af en begint in het hek te bijten waar ik sta. Ik schrok me wezenloos, stond stil en wist niet wat me overkwam. Ik had heel de krokodil nog helemaal niet gezien, het water was namelijk erg modderig, het kwam dus totaal als een verrassing.
Verder heb ik hier nog een slang en een kleine krokodil kunnen vasthouden, schildpadden, struisvogels, eenden, papegaaien en kangoeroes gevoerd. Het was een leuke, interessante dag!

De rest van de dag zijn we door gereden naar Mission Beach, een van onze laatste bestemmingen. Over twee weken ben ik namelijk alweer thuis en zit het avontuur erop. Maar voordat het zover is wil ik nog optimaal genieten van de laatste dagen; skydiven, het reat barrier reef, raften en het Daintree rainforest staan nog op het programma.

Tot over twee weken!
Cheers,
Theo