Duiken in Brisbane, Fraser Island en nog veel meer
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
01 Augustus 2014 | Australië, Seventeen Seventy
Byron Bay was een geweldige plek om te verblijven. Volgens alle 'locals' die we hebben gesproken in de vorige plaatsen zou Byron Bay niet zo bijzonder zijn. Het plaatsje zou overspoeld zijn door backpackers en niet meer het echte hippie gevoel geven. En het maakt mij niet uit wat zij er van vinden, maar ik heb het er goed naar mijn zin gehad. Inderdaad is het meer een vakantie paradijs voor jongeren, maar dat hoeft niet altijd negatief te zijn. Het is meer met wat voor verwachtingen je naar deze plek toegaat. Wij waren redelijk neutraal en hadden zoiets van: we zien wel waar we terecht komen. En het is een prachtige baai waar het plaatsje omheen is gebouwd. Er zwemmen ruim 50+ dolfijnen in de baai rond, zowel in de zomer als winter. We hebben tijdens een wandeling langs de kust ook nog een aantal walvissen dichtbij zien zwemmen, een super vakantie bestemming! Voor de tweede dag hadden we een Sea Kayak tour geboekt. Als we tijdens de tocht geen walvis, dolfijn of schildpad zouden zien dan konden we de dag erna nog een keer, gratis. Dit was gelukkig niet nodig, haha! We hebben op een kleine 5 a 10 meter afstand van de dolfijnen rond gedobberd, omsingeld door een grote groep. Het is zo bijzonder om mee te maken, ze zwemmen door de golven, spelen wat met elkaar en maken zo nu en dan een sprong uit het water. In de middag zijn we naar Mount Warning gereden, een berg waar we 360 graden uitzicht zouden hebben over een groot gebied, van de kust tot ver binnenlands. De klim/wandeling naar boven en terug zou volgens de borden ongeveer 4-5 uur duren en wij begonnen om 3 uur, erg slim! Uiteindelijk is dit de eerste keer geworden dat de geschatte tijd voor een wandeling ook echt klopt. Het was een bizar lange en steile weg naar boven waar we tijdens de wandeling gelukkig konden genieten van een mooi uitzicht. Halverwege stond nog een bord met dat als het later dan 1 uur in de middag was je beter niet verder kon gaan, haha! Nou, mooi niet dus, wij gaan verder! Na een vermoeiende tocht waren we dan eindelijk op het hoogste punt, zitten we midden in een wolk. Niets te zien, weg mooi uitzicht en het werd al snel donker. We zijn dus maar weer naar beneden gegaan om nog een deel tijdens het daglicht te doen. Het laatste deel hebben we in het donker moeten doen, met de 'zaklampen' op onze telefoons. Het was weer eens een andere ervaring, en halverwege zagen we opeens een hele rots vol kleine lichtgevende wormen. Na de wandeling zijn we naar Murwillumbah gereden; of gewoon Murbah, aangezien het uitspreken van de volledige naam niet wenselijk is, haha! Hier een kort nachtje gebleven en de volgende dag onze reis voortgezet naar Surfers Paradise, ofwel de Goldcoast.
Het is een gebied met allemaal wolkenkrabbers langs het strand en wederom veel backpackers, haha! Het stelde allemaal niet zo veel voor, het is simpelweg een moderne stad waar jongeren vakantie kunnen vieren. Wel zijn we weer eens een avondje uit gegaan, was wel weer eens lekker! De volgende dag hebben we nog een surfboard gehuurd en geprobeerd om een golfje te pakken. Helaas geen nieuwe surf-skills geleerd, maar wel het volgende: als er niemand aan het surfen is in 'Surfers Paradise' dan moet er iets niet goed zijn. De golven waren veel te zwak om een surfboard met persoon te kunnen dragen. Weer iets geleerd! Voor Anna was Surfers Paradise helemaal niet leuk, ze had al een tijdje last van haar enkel en is hier naar het ziekenhuis gegaan. Het resultaat; een infectie waardoor ze een aantal dagen rust moet nemen en met twee krukken rond loopt.
Het positieve is dat onze volgende bestemming Noosa was, de plek waar Anna had afgesproken met een vriendin uit Tasmanie. Ze had dus een plek om een aantal dagen rustig aan te doen. We zijn in de avond nog met ze alle gaan eten bij de lokale Hamburgertent. En nee, niet zomaar een vette hap. Deze tent was voor een aantal jaar op rij uitgeroepen tot de beste hamburgertent van Queensland. En het was ook het geval, het was een van de beste hamburgers die ik ooit op heb. Vervolgens hebben wij na 4 weken rondreizen afscheid moeten nemen van Anna. We zien haar vast nog wel terug, of onderweg naar Cairns of als ze haar stage gaat lopen in Den Haag. De volgende dag hebben we nog de hele dag aan het strand gelegen. Heerlijk! De eerste dag sinds het rondreizen dat ik lui op het strand lig en helemaal niets uitvoer. Althans, naast het boeken van ons Frasers Island avontuur. We gaan drie dagen (2 nachten) naar het grootste zandeiland ter wereld. Na het strand-avontuur was het plan om langzaam terug richting Brisbane te rijden aangezien we daar de drie andere Nederlanders moeten oppikken waarmee wij onze reis door Australie vervolgen. Naast Primo en Niels (die er ook bij waren in Hong Kong) is Ronald er nu ook bij. Ronald is een maat van Youssef en Primo, en komt voor een maandje gezellig zijn vakantie vieren met ons. Helaas liep de terugrit niet zo soepeltjes als verwacht. Rond de Sunshine Coast hebben we verschillende hostels opgebeld en bezocht op zoek naar drie bedden, maar zonder succes. Alles is hier volgeboekt of zelfs helemaal afgehuurd voor de komende twee maanden door Aardbei-boeren. Het is namelijk het aardbei seizoen en die moeten de komende twee maanden geplukt worden. We hebben uiteindelijk maar gekozen om 45 minuten terug te rijden naar Noosa en daar weer in hetzelfde hostel te slapen. Toen we de volgende dag eindelijk weer richting Brisbane konden gaan zijn we langs de Glasshouse mountains en Bridie Island gegaan voor een paar wandelingen.
Eenmaal in Brisbane hebben we het rustig aan gedaan, een paar biertjes gedronken en eten gemaakt in het nieuwe hostel. Dit hostel is het meest vreselijke tot nu toe! Er was tot drie uur in de nacht lawaai van mensen die aan het drinken waren, een kamergenoot had waarschijnlijk al 6 maanden niet meer een douche genomen, en de bedden waren ook niet optimaal. En dan te bedenken dat mijn wekker om 4uur in de nacht stond. Jaajaaaa!!! Ik heb de twee duiken geboekt. Om 5 uur in de ochtend moest ik bij de duikschool zijn, alleen was er jammer genoeg geen hostel in de buurt. Ik heb om half 5 dan ook maar een taxi gepakt naar de duikschool. De rit van de duikschool naar de duiklocatie duurde iets meer dan een uurtje, iets zuidelijker dan de Gold Coast. Dus ik ben in de afgelopen paar dagen heel wat km's op en neer gereden in hetzelfde gebied. Met de gids meegeteld waren er 8 duikers, en ik was de enige toerist. Het was een lokale duikvereniging waar ik mee ging duiken en niet een toeristsich ingestelde duikschool. Eenmaal op de boot naar de duiklocatie kreeg ik steeds meer twijfels over de duik die we gingen doen. Ik had de tour via de telefoon geboekt en ze al mijn informatie gegeven. Ze hadden mij waarschijnlijk verkeerd verstaan en dachten dat ik een 'Advanced' duiker was, wat ik dus niet ben. Ik mag maar tot een diepte van ongeveer 15 meter. Eenmaal op de duikplek vertelde de gids rustig het plan voor de duik; volg het anker tot 20 meter en ga dan zelf de omgeving verkennen, het diepste puntlag waarschijnlijk rond de 35 meter. Oei, wat doe ik nu? Ik kan officieel dus niet duiken hier, maar als ik niets zeg kan ik gewoon naar beneden, en in Fiji was mijn laatste duik ook tot +/- 30 meter en dat ging goed. Ik heb dus maar mijn mond gehouden en ben lekker gaan duiken, haha! Er waren ook 2 gasten die hier hun eerste diepe duik gingen doen voor de 'Advanced Course' dus het was waarschijnlijk ook niet de moeilijkste locatie. De eerste duik was ik toch wat gespannen door het feit dat ik iets aan het doen was dat ik eigenlijk niet mag, ghehehe! Ik ademde behoorlijk snel en mijn lucht was dan ook na 23 min op een niveau dat ik weer naar boven moest. De tweede duik ging al een stuk beter en na 28 minuten moest ik naar boven. En de duiken waren geweldig, ik heb een Grey Nurse Shark zien wegzwemmen, een aantal Wobbegongs gezien (soort van haaien die tot 2,5m worden), grote vissen gezien (tot 1,5m) en rare geluiden gehoord waarvan ik denk dat het walvissen waren, SUPER!! Het hoogtepunt van de trip was misschien nog wel na het duiken. Eenmaal op de boot zei iemand dat hij een walvis zag. Dus ik ben rustig die kant op gaan kijken, en jahoor; ik zie een walvis geheel uit het water springen. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, zo enthousiast en superdruk, vol adrenaline, en zo gelukkig als een klein kind. Kijk ik naar de rest in de boot en die zien het ook en gaan rustig zitten, onbegrijpelijk die locals, haha! Hierna heb ik zeker nog tig keer walvissen zien springen, ik ben alleen de tel na 15-20 kwijt geraakt. Wat een geweldige dag, dit vergeet ik nooit meer!
In de middag hebben we onze drie nieuwe reisgenoten opgehaald. Aangezien zij nog een beetje Brisbane wilden verkennen zijn we nog een nacht in de stad gebleven, een stad waar we in mijn beleving niets te zoeken hebben. Brisbane is een saaie stad (naast het duiken uiteraard!) waar niet veel te doen of te zien is voor ons, maarja ik reis niet alleen dus moet af en toe wat toegeven. De volgende ochtend hebben we de reis vervolgd naar Rainbow Beach, het startpunt van Fraser Island. Gelukkig in de middag nog een beetje van het goede weer kunnen genieten voordat de saaie voorlichting over de tocht begon. Een ruime 2 uur moeten luisteren naar alle veiligheidszaken die van toepassing zijn op het eiland en in de auto, maarja het hoort erbij. De ochtend erna moesten we vroeg verzamelen om naar nog meer praatjes te luisteren, joepieee! Na weer een kleine 2 uur zijn we dan eindelijk vertrokken in onze 8-persoons 4wd. Naast ons zessen hebben we nog 2 Nederlanders erbij in de auto, dus Kevin kon zich opmaken voor 3 dagen in een auto met alleen maar Nederlanders, haha! De eerste dag zijn we gelijk naar lake McKenzie gegaan, een groot meer in het midden van het eiland. Het was prachtig, net een tropisch paradijs. Hier zijn we rustig een stukje gaan zwemmen. Ook de weg er naartoe en de weg terug naar het strand was geweldig, het meer lag ongeveer 100 meter boven zee-niveau, dus dat was via zandweggetjes omhoog en omlaag rijden door het regenwoud. In de avond zijn we naar het kamp gegaan. Het kamp bestond uit een centraal gebouw met picknicktafels, ruimte om te koken en daar omheen stonden alle tentjes. De twee nachten waren vreselijk, haha! Na heerlijk om een kampvuur te hebben gezeten moesten we de koude tentjes in waar een hele dunne slaapzak lag te wachten op mij, en een soort van dun matje. De tweede dag zijn we begonnen op het strand waar een wrak was aangespoeld ergens rond 1935. Hier was het mogelijk om voor 55 dollar een rondvlucht te doen over het eiland (15-20minuten) in een 8-persoons vliegtuigje. En het was, volgens de reisleider, de enige plek ter wereld waar je op het strand kan opstijgen en landen met dezelfde vlucht (of dat waar is weet ik niet, maar het was wel geweldig!). Uiteraard heb ik de rondvlucht gedaan, ik ben hier maar 1x dus waarom niet. En het was de beste 55 dollar die ik tot nu toe uit gegeven heb hier in Australie, het was prachtig! We zagen bijvoorbeeld een walvis en een haai (denk ik) rondzwemmen in de zee. Vervolgens vlogen we over het land en zag je de gehele omtrekvan het eiland, super om mee te maken! Naast het rijden door het zand was de rest van het 'avontuur' ook een beetje uitbrakken aan het strand of een meer. En wederom was het heerlijk weer dus ik heb niets te klagen gehad.
Het is wel weer genoeg geweest voor deze update, tot de volgende!
Cheers, Theo
Het is een gebied met allemaal wolkenkrabbers langs het strand en wederom veel backpackers, haha! Het stelde allemaal niet zo veel voor, het is simpelweg een moderne stad waar jongeren vakantie kunnen vieren. Wel zijn we weer eens een avondje uit gegaan, was wel weer eens lekker! De volgende dag hebben we nog een surfboard gehuurd en geprobeerd om een golfje te pakken. Helaas geen nieuwe surf-skills geleerd, maar wel het volgende: als er niemand aan het surfen is in 'Surfers Paradise' dan moet er iets niet goed zijn. De golven waren veel te zwak om een surfboard met persoon te kunnen dragen. Weer iets geleerd! Voor Anna was Surfers Paradise helemaal niet leuk, ze had al een tijdje last van haar enkel en is hier naar het ziekenhuis gegaan. Het resultaat; een infectie waardoor ze een aantal dagen rust moet nemen en met twee krukken rond loopt.
Het positieve is dat onze volgende bestemming Noosa was, de plek waar Anna had afgesproken met een vriendin uit Tasmanie. Ze had dus een plek om een aantal dagen rustig aan te doen. We zijn in de avond nog met ze alle gaan eten bij de lokale Hamburgertent. En nee, niet zomaar een vette hap. Deze tent was voor een aantal jaar op rij uitgeroepen tot de beste hamburgertent van Queensland. En het was ook het geval, het was een van de beste hamburgers die ik ooit op heb. Vervolgens hebben wij na 4 weken rondreizen afscheid moeten nemen van Anna. We zien haar vast nog wel terug, of onderweg naar Cairns of als ze haar stage gaat lopen in Den Haag. De volgende dag hebben we nog de hele dag aan het strand gelegen. Heerlijk! De eerste dag sinds het rondreizen dat ik lui op het strand lig en helemaal niets uitvoer. Althans, naast het boeken van ons Frasers Island avontuur. We gaan drie dagen (2 nachten) naar het grootste zandeiland ter wereld. Na het strand-avontuur was het plan om langzaam terug richting Brisbane te rijden aangezien we daar de drie andere Nederlanders moeten oppikken waarmee wij onze reis door Australie vervolgen. Naast Primo en Niels (die er ook bij waren in Hong Kong) is Ronald er nu ook bij. Ronald is een maat van Youssef en Primo, en komt voor een maandje gezellig zijn vakantie vieren met ons. Helaas liep de terugrit niet zo soepeltjes als verwacht. Rond de Sunshine Coast hebben we verschillende hostels opgebeld en bezocht op zoek naar drie bedden, maar zonder succes. Alles is hier volgeboekt of zelfs helemaal afgehuurd voor de komende twee maanden door Aardbei-boeren. Het is namelijk het aardbei seizoen en die moeten de komende twee maanden geplukt worden. We hebben uiteindelijk maar gekozen om 45 minuten terug te rijden naar Noosa en daar weer in hetzelfde hostel te slapen. Toen we de volgende dag eindelijk weer richting Brisbane konden gaan zijn we langs de Glasshouse mountains en Bridie Island gegaan voor een paar wandelingen.
Eenmaal in Brisbane hebben we het rustig aan gedaan, een paar biertjes gedronken en eten gemaakt in het nieuwe hostel. Dit hostel is het meest vreselijke tot nu toe! Er was tot drie uur in de nacht lawaai van mensen die aan het drinken waren, een kamergenoot had waarschijnlijk al 6 maanden niet meer een douche genomen, en de bedden waren ook niet optimaal. En dan te bedenken dat mijn wekker om 4uur in de nacht stond. Jaajaaaa!!! Ik heb de twee duiken geboekt. Om 5 uur in de ochtend moest ik bij de duikschool zijn, alleen was er jammer genoeg geen hostel in de buurt. Ik heb om half 5 dan ook maar een taxi gepakt naar de duikschool. De rit van de duikschool naar de duiklocatie duurde iets meer dan een uurtje, iets zuidelijker dan de Gold Coast. Dus ik ben in de afgelopen paar dagen heel wat km's op en neer gereden in hetzelfde gebied. Met de gids meegeteld waren er 8 duikers, en ik was de enige toerist. Het was een lokale duikvereniging waar ik mee ging duiken en niet een toeristsich ingestelde duikschool. Eenmaal op de boot naar de duiklocatie kreeg ik steeds meer twijfels over de duik die we gingen doen. Ik had de tour via de telefoon geboekt en ze al mijn informatie gegeven. Ze hadden mij waarschijnlijk verkeerd verstaan en dachten dat ik een 'Advanced' duiker was, wat ik dus niet ben. Ik mag maar tot een diepte van ongeveer 15 meter. Eenmaal op de duikplek vertelde de gids rustig het plan voor de duik; volg het anker tot 20 meter en ga dan zelf de omgeving verkennen, het diepste puntlag waarschijnlijk rond de 35 meter. Oei, wat doe ik nu? Ik kan officieel dus niet duiken hier, maar als ik niets zeg kan ik gewoon naar beneden, en in Fiji was mijn laatste duik ook tot +/- 30 meter en dat ging goed. Ik heb dus maar mijn mond gehouden en ben lekker gaan duiken, haha! Er waren ook 2 gasten die hier hun eerste diepe duik gingen doen voor de 'Advanced Course' dus het was waarschijnlijk ook niet de moeilijkste locatie. De eerste duik was ik toch wat gespannen door het feit dat ik iets aan het doen was dat ik eigenlijk niet mag, ghehehe! Ik ademde behoorlijk snel en mijn lucht was dan ook na 23 min op een niveau dat ik weer naar boven moest. De tweede duik ging al een stuk beter en na 28 minuten moest ik naar boven. En de duiken waren geweldig, ik heb een Grey Nurse Shark zien wegzwemmen, een aantal Wobbegongs gezien (soort van haaien die tot 2,5m worden), grote vissen gezien (tot 1,5m) en rare geluiden gehoord waarvan ik denk dat het walvissen waren, SUPER!! Het hoogtepunt van de trip was misschien nog wel na het duiken. Eenmaal op de boot zei iemand dat hij een walvis zag. Dus ik ben rustig die kant op gaan kijken, en jahoor; ik zie een walvis geheel uit het water springen. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, zo enthousiast en superdruk, vol adrenaline, en zo gelukkig als een klein kind. Kijk ik naar de rest in de boot en die zien het ook en gaan rustig zitten, onbegrijpelijk die locals, haha! Hierna heb ik zeker nog tig keer walvissen zien springen, ik ben alleen de tel na 15-20 kwijt geraakt. Wat een geweldige dag, dit vergeet ik nooit meer!
In de middag hebben we onze drie nieuwe reisgenoten opgehaald. Aangezien zij nog een beetje Brisbane wilden verkennen zijn we nog een nacht in de stad gebleven, een stad waar we in mijn beleving niets te zoeken hebben. Brisbane is een saaie stad (naast het duiken uiteraard!) waar niet veel te doen of te zien is voor ons, maarja ik reis niet alleen dus moet af en toe wat toegeven. De volgende ochtend hebben we de reis vervolgd naar Rainbow Beach, het startpunt van Fraser Island. Gelukkig in de middag nog een beetje van het goede weer kunnen genieten voordat de saaie voorlichting over de tocht begon. Een ruime 2 uur moeten luisteren naar alle veiligheidszaken die van toepassing zijn op het eiland en in de auto, maarja het hoort erbij. De ochtend erna moesten we vroeg verzamelen om naar nog meer praatjes te luisteren, joepieee! Na weer een kleine 2 uur zijn we dan eindelijk vertrokken in onze 8-persoons 4wd. Naast ons zessen hebben we nog 2 Nederlanders erbij in de auto, dus Kevin kon zich opmaken voor 3 dagen in een auto met alleen maar Nederlanders, haha! De eerste dag zijn we gelijk naar lake McKenzie gegaan, een groot meer in het midden van het eiland. Het was prachtig, net een tropisch paradijs. Hier zijn we rustig een stukje gaan zwemmen. Ook de weg er naartoe en de weg terug naar het strand was geweldig, het meer lag ongeveer 100 meter boven zee-niveau, dus dat was via zandweggetjes omhoog en omlaag rijden door het regenwoud. In de avond zijn we naar het kamp gegaan. Het kamp bestond uit een centraal gebouw met picknicktafels, ruimte om te koken en daar omheen stonden alle tentjes. De twee nachten waren vreselijk, haha! Na heerlijk om een kampvuur te hebben gezeten moesten we de koude tentjes in waar een hele dunne slaapzak lag te wachten op mij, en een soort van dun matje. De tweede dag zijn we begonnen op het strand waar een wrak was aangespoeld ergens rond 1935. Hier was het mogelijk om voor 55 dollar een rondvlucht te doen over het eiland (15-20minuten) in een 8-persoons vliegtuigje. En het was, volgens de reisleider, de enige plek ter wereld waar je op het strand kan opstijgen en landen met dezelfde vlucht (of dat waar is weet ik niet, maar het was wel geweldig!). Uiteraard heb ik de rondvlucht gedaan, ik ben hier maar 1x dus waarom niet. En het was de beste 55 dollar die ik tot nu toe uit gegeven heb hier in Australie, het was prachtig! We zagen bijvoorbeeld een walvis en een haai (denk ik) rondzwemmen in de zee. Vervolgens vlogen we over het land en zag je de gehele omtrekvan het eiland, super om mee te maken! Naast het rijden door het zand was de rest van het 'avontuur' ook een beetje uitbrakken aan het strand of een meer. En wederom was het heerlijk weer dus ik heb niets te klagen gehad.
Het is wel weer genoeg geweest voor deze update, tot de volgende!
Cheers, Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
