Weekendje Hobart, 2 Hikes en Studeren…

De tijd van alleen maar plezier is helaas (tijdelijk??) over. De laatste twee weken is mijn vrije tijd langzaam maar zeker steeds meer veranderd in studeren, er moet toch ook echt iets gebeuren. Studeren hier is heel anders dan ik gewend ben in Nederland. De colleges volgen is wel vrijwel hetzelfde, 3 uur lang naar een docent luisteren met af en toe nog wat opdrachten maken in de les. Maar er wordt hier buiten de lessen ook heel veel van je verwacht. Waar ik het thuis redelijk gemakkelijk kan volhouden met de minimale inzet, het maximale resultaat moet ik mij hier toch aanpassen naar een normale inzet en hopen op een goed resultaat. Er wordt verwacht dat je ruim 50-100 pagina’s per week doorleest en er wat vragen bij beantwoord, maar dat zit er bij mij toch echt niet in. Ik heb een beetje rond gevraagd bij andere mensen op de campus en die zeggen allemaal dat niemand alles doet. Het gaat erom dat je de belangrijkste dingen uit de sheets opzoekt in je boek en dat voldoet, en daar kan ik wel mee leven. Hiernaast zijn de essay’s ook begonnen. Vandaag heb ik mijn eerste essay geupload. Door mijn drukke weekend en slechte time-management is het weer last-minute werk geworden. De deadline was vandaag voor 16.30, en ik heb de deadline gehaald.. maar daar is ook alles mee gezegd, haha! Een essay schrijven is lastiger dan ik had verwacht, in de essay moet je heel veel refereren naar andere teksten. Dat betekent alsnog veel lezen en aantekeningen maken, de voorbereiding kost meer werk dan het daadwerkelijk schrijven. Voor het eerst heb ik een plan op papier gezet voordat ik begon met schrijven. Het is een kwestie van aanpassen en dat kost tijd, kostbare tijd!

Vorige keer heb ik geschreven over een hike die ik zou gaan doen met de Launceston Walking Club, en dat zijn er twee geworden. De eerste hike was zo geweldig dat we de week erna er gelijk nog 1 gedaan hebben. De eerste hike hebben we 2 bergen beklommen, mt.Claude en mt.VanDyke. De ochtend begon erg mistig waardoor het uitzicht een beetje tegenviel. Maar tegen het middaguur hadden we het hoogste punt bereikt. Om daar te komen moest je onder een rots kruipen en met een touw omhoog klimmen. Doordat dit nog wel redelijk pittig was ging niet de gehele groep mee. Youssef en ik waren namelijk de jongste deelnemers. Ik denk dat de gemiddelde leeftijd minimaal rond de 40 zat en de oudste man wel rond de 70 was. Eenmaal boven was het eerst nog mistig, maar het klaarde gelukkig snel op. Gedurende de gehele dag werd het weer steeds beter en zodoende ook het uitzicht, prachtig!!

Door de geweldige ervaring met de eerste hike hadden we gelijk besloten om de week erna er weer 1 te doen. Iedereen vertelde ons dat die van de week erna ook weer geweldig zou zijn. Dit viel helaas een klein beetje tegen. De tweede hike had als naam ‘Fifty dollar Falls’, en dan verwacht ik ook een mooie waterval te zien, maar nee. De hike naar de waterval toe was vermoeiend! Het zou een hike zijn waar er deels een pad zou zijn en deels door de dichtbegroeide jungle. Maar ik heb niets van een pad gezien gedurende de hike. Het wandelpad was al tijden niet bijgehouden en helemaal begroeid en overal lagen omgevallen bomen. Het was dus heel veel klimmen en takken ontwijken. Na een flinke wandeling van 4uur hadden we eindelijk de “waterval” bereikt. Het viel een beetje tegen, maar wederom was hier het uitzicht geweldig. Na een stevige lunch zijn we weer 4uur terug gaan lopen door de jungle. Door de eerste hike waren mijn verwachtingen iets te groot, want eigenlijk heb ik niets te klagen en was het wederom een leuke ervaring!

Na 2 volle dagen in de natuur was het wel weer eens tijd voor iets anders. Samen met een aantal gasten van de Uni zijn we dit weekend naar Hobart gegaan. Hobart is de grootste stad hier op Tasmanie, met 250.000 inwoners (de helft van de gehele bevolking op Tasmanie). Onze verblijfplaats in Hobart was bij iemand thuis, hij studeerde vorig jaar ook nog op de Uni in Launceston. Vrijdagavond hebben we een avond vol kaartspelletjes gehad; Punto Banco, Poker etc.. onder het genot van een heerlijk drankje. Na een hele korte nacht zijn we vroeg in de middag opgestaan om nog snel naar de lokale markt te gaan, de ‘Salamanca market’. Het stelde niet zo superveel voor, maar het schijnt hier nog wel een grote markt te zijn. Vervolgens zijn we naar mt.Wellington gegaan, een berg waar je uitzicht hebt over de gehele stad. De avond was weer een avond vol kaartspelletjes, een aantal drankjes en gezelligheid om vervolgens met de gehele groep de stad in te gaan. Even weer een keer goed stappen, heerlijk! Het uitgaansleven is alsnog een stuk minder bijzonder als in Nederland, maarja ik moet het de komende tijd nog met dit doen. The next morning…… Juist.. een kleine kater. Maar niets wat een goed ontbijtje bij de McDonalds en een aantal glazen water niet kan verhelpen. Na het stevige ontbijt zijn we naar MONA gegaan (Museum for Old and New Art). Iedereen had ons verteld dat het een geweldig museum zou zijn, niet saai zoals de meeste. En ze hadden gelijk, alleen ik had wel iets heel anders verwacht. Het was een schokkerende ervaring om hier rond te lopen. Om je een idee te geven; ze hebben serieus een machine gemaakt die van normaal voedsel poep maakt. Het stinkt er enorm en ik zie er het nut niet van in. Andere bijzondere objecten: een paard (van kunststof) opgehangen aan een stuk touw, een schilderij van een mannenhoofd met een naakt vrouwenlichaam en een stuk zeep van 2x3x1,5meter.

Dat waren wel weer de belangrijkste dingen van de afgelopen 2 weken. Uiteraard heb ik ook nog 2x meegedaan aan de ‘kookles’. Het leren koken stelt niet veel voor, maar het is een kwestie van gezelligheid en een gratis maaltijd (ik blijf een student). De kooklessen zijn ook de enige momenten dat ik daadwerkelijk ‘kook’, tot nu toe heb ik elke avond bij het restaurant hier op de campus gegeten. Hiernaast nog kennis gemaakt met ‘Goon’, de goedkoopste alcohol die hier te krijgen is. Het is een doos van 4liter met wijn erin en kost 10 dollar (6euro), niet echt smakelijk.

Ik vermaak mij hier dus nog wel PRIMA! De eerstvolgende trip waar ik echt naar uitkijk is in de paas-vakantie. Van 18-22 april ga ik naar een gast die aan de oostkust woont (aan het strand) van Tasmanie. Hier komen in totaal zon 12 mensen naar toe. We gaan er een aantal dagen pokeren, een kampvuur maken op het strand en vissen op haaien. Een haai op de bbq schijnt namelijk wel goed te smaken.

I’ll keep you updated!
Cheers,
Theo